Сериал, деган сўз худди аёл деган маънони англатадигандек туюлади менга. Шу икки сўз синонимдек гўё. Чунки сериалларни аёлларсиз, аёлларни сериалларсиз тасаввур қилиб бўлмайди. Тавба, сериаллар бўлмаган даврда улар қандай яшашган экан?

Мана шу сериал деган бало чиқиб аёллар эр, бола-чақа, оила деган ҳаётнинг мазмунига айланганларни ҳам унутиб қўяй деди.

Келинг, яхшиси, шу сериаллар вақтида содир бўлган воқеаларни бир эсга олайлик…

ЛОТИН АМЕРИКАСИНИНГ БИЗГА «ҲУЖУМИ»

Бу сўзни ўқиб, ҳайратга тушдингизми? Аммо айни ҳақиқатни тилга олдик. Юртимиз аёлларига илк бор Лотин Америкаси «ҳужум» қилган: «Бойлар ҳам йиғлайди», «Оддий Мария», «Шаддод Роза»,«Морена Клара»… Қани айтинг-чи, эркаклар, ушбу сериаллар хотинингизни асир қилганмиди, йўқми? Йўқ, дея олмайсиз, чунки ўзингиз ҳам асир тушай дегансиз, ўша пайтда…

Йўғ-е, дейишга шошилманг! Ўзингиз ҳам би-и-и-р, хотирангизни «кавлаштириб» кўринг. Йигитлар ҳам сериалдаги қаҳрамонларга тақлид қила бошлашганди. Эсласам, ҳозир ҳам кулгим келади. Қишлоғимизда Мамарасул сариқ деган йигит бўларди (ҳозир амакига айланган). Ишонасизми, шу йигитни бирорта қиз писанд қилмасди. Шўрлик, бирорта қизга гапириб қолса борми, «Йўқол, сариқ машак», деган гапни албатта эшитарди. Аммо бирданига шу йигитнинг ошиғи кўпайиб кетса, денг!

Чунки Морена Кларанинг севгилиси — Валентинжон сап-сариқ-да! Худди бизнинг Мамарасулнинг ўзгинаси! Мана, гап қаёқда? Лекин Мамарасулга маза бўлганди. Қишлоқнинг ҳамма қизини севиб чиқди. Кейин энг чиройли, нақ Кларанинг қуйиб қўйгандек ўзи бўлган Рухсорага уйланди!

Бу орада «Муҳаббат қаҳваси» бошланиб қолди-ю, вазият ўзгача тус олди. Нима қилайлик, қишлоғимизда қаҳвазор йўқ! Бу ҳам ҳангомаларга сабаб бўлди.

— Бизда севишиш учун умуман шароит йўқ. Шунинг учун ҳам муҳаббатимиз тилларда достон бўлмайди, — дебди Эшпўлат содда бригадиримиз Аҳмад акага.

— Қанақа шароит бўлиши керак? — ҳайрон бўлибди бригадир ҳам.

— Қаҳва плантацияси йўқ. Қаерда севишамиз?

— Шу ҳам муаммоми? Мана узумзор!

Шу билан Эшпўлат содда ҳам узумзорга кириб кетибди. Ярим соатча вақт ўтиб, узумзордан юзи шишиб, кўзи қисилиб чиққанмиш.

— Айтдим-ку сизга, Аҳмад ака! Узумзор бўлмайди-да, барибир. Севган қизимга яхши кўриниш учун узум теришаётгандим. Токда арининг уяси кўп бўлади. Кўрмай қолибман. Қаҳвазор барибир қаҳвазор-да!

ТУРК ВА КОРЕЙСЛАРНИНГ «ТАШРИФИ»

Очиғи, мана шу турк ва корейс сериаллари ҳаётимизга кириб келмаганида бизнинг қишлоқда аниқ қаҳва плантацияси пайдо бўларди. Чунки сериалнинг икки хил ишланганини ҳам ётволиб кўрдик-да! Ҳамма қизлар сочини жингалак қилиб, Палома ва Гавиоттага айланиб кетди.

Яхшиям, «Хиноли қор» ва «Ишкомли уй» бор экан. Бирдан ўзгардик. Ёппасига Назарга ўхшаб чети каштали рўмол ўраб, ўзлигимизга қайтдик.

Аммо Сейман билан Баҳор ёмон қилди. Ёш келин-куёвларимиз тинмай жанжаллашадиган одат чиқарди. Тўй-ҳашамларда эрининг бирорта қиз билан рақс тушаётганини кўриб қолган келинлар ҳеч нарсадан тап тортмайди (Баҳордан қаери кам?). Шартта боради-да, куёвга дейди:

— Шу ерда рақс тушиб юраверинг, мен кетдим!

Шу билан «газни босиб», икки қўлини қаттиқ силтаб, юлқиниб йўлга тушади.

Куёвнинг Сеймандан кам жойи борми? Уям қараб турмайди. Дарҳол келинчагининг ортидан тушади. Катта-катта икки қадам ташлайди-да, етиб олиб, билагидан тутади:

— Сени яхши кўраман, ҳеч қачон қўйиб юбормайман!

Келинчак ичида «эриб кетса» ҳам, Баҳор ролида давом этади:

— Қўйворинг қўлимни! Мен ортиқ чидай олмайман!

Куёв-"Сейман” ҳам бўш келмайди, уни судраб даврага олиб келади:

— Кетмайсан! Шу ерда мен билан рақс тушасан!

Қарабсизки, маҳаллада дув-дув гап: «Фалон тўйдаги Салим билан Гулбаҳорнинг муҳаббати ҳам қолиб кетди. Булар нақ Сейман билан Баҳор экан!» Ота-она ҳам ўзгарган. «Ҳамманинг кўз ўнгида судрашиб юрманглар, уят бўлади», дейиш ўрнига керилади:

— Ўғлим билан келиним худди Сейман билан Баҳорга ўхшайди!

Бу орада корейсларнинг «ташрифи» қувончли воқеа бўлди. Акс ҳолда ҳамма эр-хотин кўчага чиқиб жанжаллашиб кетармиди? Лекин корейсларнинг бизга фойдаси кўп бўлди. Яъни кўзи қисиқ йигит ва қизларга. Илгари ҳамма кўзлари катта-катта, қош-кўзи қоп-қора йигит-қизларга шайдо бўлган бўлса, энди кўзлари кичкиналарнинг «кетмони учди!» Яширмайман, бу каминанинг ҳам «баҳо»сини юксакларга кўтариб юборди: «Вай, Южинга ўхшаркансизми?», «Тавба, Инсуни кўргандек бўлдим», «Жудаям Тангемга ўхшаркансиз!»

Бу гаплардан шу қадар «эриб» кетардимки… Бирдан «бозорим чаққон» бўлиб, эрга тегиб кетсам денг!

ЭНДИ ОНАХОН Ва ЭРКАКЛАР ҲАМ...

Аввалига сериаллар фақат ёшларни ўз «доми»га тортган бўлса, энди аста-секинлик билан онахонларни ҳам сафига қўша бошлади. Бунга назаримда «Сарой жавоҳири» сериали сабабчи бўлди. Шу фильмдан кейин ёши улуғлар ҳам катта қизиқиш билан сериалларни кузата бошлашди. Уларнинг бошқа томошабинлардан фарқи, сериал бошланишидан сал олдин тайёргарлик кўришади:

— Ҳой, келин... Ҳозир киномиз бошланади. Менинг доримни узатиб юборинг. Йўқ, у эмас, «валерянка»дан битта беринг. Бугун Тангемни оролга сургун қилишлари мумкин. Юрагим ўйнаб қолмасин. Олдиндан ичиб олай...

Бошқа бир хонадонда эса қон босими азоб берадиган онахон неварасига буюради:

— Ҳой, шумтака, у ёқдан бу ёққа югуравермай, дориларим ичидан менга «Энам»ни олиб бер. Ҳозир сериал бошланади. Барибир қон босимим чиқиб кетади.

Бу воқеалардан кейин эркакларни ҳам қаратадиган сериал чиқармикан, деб юргандим. Чиқди! Жанг Бого, Жумонг деган корейс йигитлар салгина бизнинг эркакларни ўзига қаратди. Аммо «Қашқирлар макони»-ку, умуман «мих»лади-қўйди! Ростдан ҳам шу сериалдан кейин ҳамманинг оғзида Пўлат Аламдар «айлана» бошлади. Айниқса, бозорчиларнинг иши юришди:

— Пўлат Аламдарнинг туфлисидан бор! — бақиради туфли сотувчи.

Унинг ёнидан «костюм-шим»чининг овози эшитилади:

— Жонпўлатнинг костюм-шими бизда!

Лекин бу ўқишдаги домлаларга қўл келди. Талабаларнинг эгнидан спорт кийимларни «туширолмай» юришарди. Шу сериалдан кейин ҳамма йигитлар бир хил «форма»га кирди-қолди.

Бу орада ўзимизнинг миллий сериал — «Меҳмонжонлардан айланай» чиқиб, шаҳарликларнинг елкасига са-а-ал шамол теккандек бўлди. Чунки меҳмонлар ўйга толиб қолишди-да! Лекин улар ҳам анойимас, дарров йўлини топди:

— Биз яна келдик. Бу ёғи энди «Меҳмонжонлардан айланай»… Айланиб-ўргилиб кутиб олаверасиз-да! — ҳазилга олиб кириб келишади улар.

— Хуш келибсиз, келинг, — ўлганининг кунидан жилмаяди мезбон ҳам.

БУГУН ФАҚАТ ТАЪСИРЛАНЯПМИЗ!

Айни кунларда берилиб кўраётган сериалларимиз — «Муҳаббат симфонияси», «Осиё» ва «Қиролича»... Ҳарқалай, бугунга келиб сериал таъсирига тушиш, тақлид қилиш анча камайди. Фақат таъсирланиш кучли. Ҳеч кимнинг Кинанга ўхшаб скрипка чалгиси ёки Осиёга ўхшаб от мингиси келаётгани йўқ. Аммо улардан таъсирланиб асабийлашиш жуда авж оляпти. Буни ўзим кузатдим. Уйда, қайнонамникида, онамникида бўлганимда сериал кўраётганларни кузатдим:

— Шу "латта” Кенан ҳам жонга тегди. Ҳамма бола уники эканлиги билади. Фақат бу довдирнинг ўзи билмайди...

— Шу Суҳайлони буғиб ўлдирсанг-да! Қанақа хотин бу? Ўзи шуни нега сериалга қўшган экан? Умуман кераги йўқ унинг...

— Мишел хонимнинг афтини кўрсам, тепа сочим тика бўлади. Шунчалар ҳам айёр бўласанми? Бу одам эмас, шайтон, шайтон!

— Бўлди, бир пас жим ўтир! Намунча Мақбулега билан Арслонга ўхшаб асабни ўйнайсан! — орада боласига бақириб қўяди оналар.

Хуллас, ҳеч бир сериални бизнинг халқимиз шунчаки кутиб олгани йўқ. Гоҳ йиғлаб, гоҳ кулиб, баъзида тақлид қилиб, жуда бўлмаса янги кўйлагимизга қаҳрамон номини қўйиб, томоша қиляпмиз. Сериаллар ҳаётимизнинг бир бўлагига айланиб улгурган. Шундай экан, энди ўзимизникилардан ажойиб сериаллар кутиб қоламиз!